Goede afsluiting van Jamaica

9 februari 2009 - Negril, Jamaica

De laatste paar dagen in Negril waren erg goed te noemen ;-) Ik heb een hoop leuke (vooral) Amerikaanse mensen ontmoet waarmee ik leuke dingen heb kunnen ondernemen.

Uiteraard heb ik ook heerlijk kunnen relaxen op het strand en ben bijna door mijn eerste boek heen (ja, ik ben geen snelle lezer). Lekker een paar keer over het strand gewandeld en downtown Negril lopend bezocht (1,5 uur lopen om ff te pinnen)

Een plek die je in Negril bezocht moet hebben is Rick’s Café. Een hele fraaie tent op de rotsen aan zee, super uitzicht en zonsondergangen, iedere dag een live band, stampvol met mensen en cliffdivers die echt kunstenaars zijn als het gaat om hoogteduiken. Ze gaan met de pet rond om tips in te zamelen voor de duiker die helemaal vanaf de top van een hoge boom in het water duikt, ik schat in zo’n 25 meter hoog, echt top !!

Naast het relaxen en Rick’s Café heb ik gisteren met 2 Amerikaanse meiden, Gretchen en Christine, met Andrew (van het hotel) een sightseeingtour gedaan door het westelijke deel van het eiland. De binnenlanden zijn echt heel mooi. We zijn naar The Black River geweest waar we met een boot een stuk de rivier opgevaren zijn om de flora en fauna te bekijken, prachtige mangrovebossen en krokodillen. Daarna zijn we naar de YS Falls geweest, mooie watervallen. Lekker naar boven gelopen en in het kristalheldere water gezwommen, heerlijk. Zo heeft Jamaica toch nog een hele goede indruk op me achtergelaten.

Vandaag (ma 9-2) heb ik mijn reisdag gehad. Eerst ben ik vanmorgen samen met Tim en Carol uitgenodigd door een ander Amerikaans stel (Dean en Jeanne) dat een huis op Jamaica heeft voor ontbijt bij hun thuis. Echt heel gezellig. Daarna moest ik nog even naar de bank omdat mijn creditcard het in het hotel niet deed en ik ben rond het middaguur met de taxi naar het vliegveld gegaan voor mijn vlucht naar Dallas Texas. De vlucht is prima verlopen en nu zit ik in mijn volgende hotelletje (Dallas Teaxas Hostel). Morgen de stad in om te kijken wat er te doen is, maar daarover laten meer.

Heel veel liefs, Sander

Foto’s

5 Reacties

  1. Stefan:
    10 februari 2009
    Ha Sannie,
    Top dat je lekker heb genoten van Jamaica. Erg leuk dat je al die mensen ontmoet die zo gastvrij zijn. Het zal wel weer even wennen zijn in het iets koelere Dallas. Veel plezier de komende dagen en ik ben benieuwd naar je ervaringen in de States.
    Groetjes Steef
  2. Esther:
    10 februari 2009
    Hoi Sander,

    Helaas heb ik een naar bericht: Hans (man van Nora) is zondagochtend overleden. Hij heeft donderdagavond in het sluisje een haraanval gehad. Ondanks directe reanimeren door 2 andere klanten en totaal 36 x defibrilaties in de ambulance, op de EHBO en de IC te hebben gehad, heeft het niet mogen baten.
    Na 2 1/2 dag bleek dat al zijn organen en zijn hersens te erg waren beschadigd om zelfstandig te kunnen werken, heeft het verplegend personeel aangeraden om de medicatie en beademing te staken. Om 8.45 heeft hij in het bijzijn van de familie zijn laatste adem uitgeblazen.

    Als je een woordje wil richten tot Nora is hier haar mail-adres:
    [email protected]. Of je kan op zijn hyves kijken.

    Volgende week zal ik je berichtjes over Jamaica lezen en weer vrolijkere mailtjes sturen, maar nu kan ik het even niet opbrengen.

    Ondanks ons verdriet hoop ik dat je van je reis geniet.
    Dikke kus

    Esther en Bernard
  3. jaap en marijke:
    10 februari 2009
    Hoi lieverd,

    Wat een ge-wel-di-ge foto's van Jamaica! Vooral de foto's van je boottocht geven toch wel het idee dat er inderdaad prachtige plekken zijn op het eiland. Je verhaal klonk ook heel anders dan daarvoor. Fijn dat je toch nog met een tevreden gevoel naar je volgende bestemming gaat. De US zal vast heel anders zijn, we zijn benieuwd! Heerlijk dat je zoveel leuke Amerikanen ontmoet, je komt er vast nog veel meer tegen.
    Hier is het (volgens Erwin Krol) een kwakkelwinter, een beetje boven een beetje onder nul. Vandaag een echte novemberdag. Onderweg van Baarle een flinke storm met veel regen en natte sneeuw. Wees maar blij dat jij warmer zit (maar minder warm dan op Jamaica?). Morgen ga ik achter je verzoek aan.

    Dikke knuffel
    PapMam
  4. Nicole:
    11 februari 2009
    Hoi Sannie,

    Fijn dat je het wat meer naar je zin had. Foto's zien eruit zoals in de film The Blue Lagoon. Vind het erg leuk dat je zo regelmatig een uitgebreid verhaal schrijft. Denk dat je ons best zal missen zo hier en daar, maar door jouw weblog lijken de afstanden toch wel een heel stuk kleiner!

    Ook even een update van mijn kant. (Is meteen iedereen op de hoogte. Lekker efficient :-) )

    Ik heb een nieuwe vriend. Hij heet Frank, is 41 jaar en woont in Apeldoorn. Jaaa, dat is ver weg, maar hij heeft een leaseauto en ik een OV jaarkaart. Bovendien werk ik bijna elke week wel een dag in Apeldoorn, dus we kunnen elkaar genoeg zien. En nee, hij heeft geen kinderen.

    Verder ben ik op 5 december 2008 (even het logboekje erbij gepakt) van start gegaan met hardlopen. Sinds die dag stap ik 3x in de week op mijn hardloopschoenenl in dit winterweer naar buiten en ik moet bekennen dat ik daar oertrots op ben. Afgelopen zondag heb ik zelfs een wedstrijdje gedaan. Zie hier de link met de uistlagen voor het bewijs :-)

    http://www.roadrunners-zoetermeer.nl/WedstrijdenRRZ.php?wed=Noord-Aa%20Polderloop&t=uitslagen&wid=138

    Veel knuffies,
    Nicole

    P.S. Aan Esther aan Bernard.
    Veel sterkte met het verwerken van het overlijden van Hans. (Herinner me hem nog we van de zomer, toen we met de boot voorbij het sluisje overnacht hebben)
  5. Auke:
    11 februari 2009
    Told you so: ik ga heel erg jaloers op jou zijn! Wat een geweldige foto's en vooral ook mooi verhaal San! Geweldig om te zien dat je langzaamaan echt in je reis aan het groeien bent! Ik zou zeggen blijf GE! oftewel (genieten & ervaren) . Voor mij is de kans nagegoed 0 dat ik je ergens kan joinen maar een kleine uk erbij is natuurlijk ook mooi! Hier is alles goed; de drop smaakt lekker, het weer is ruk en vanavond eet ik boerenkool met worst.

    bring my regards to gretchen & christine; en...yes we ware wooden shoes ;-)
    Auke